Verschilt jouw diepgang, tempo of nieuwsgierigheid sterk van die van je partner? Misschien ben jij of je partner hoogbegaafd, wellicht zonder dat je dat weet. Dit blog legt uit hoe je hoogbegaafdheid herkent, welke invloed het kan hebben op je relatie en hoe je daarmee om kunt gaan. Als jij jouw ervaringen herkent, zorgt dat voor meer begrip, rust en aansluiting tussen jou en je partner.

“Creativity is seeing what everyone else has seen and thinking what no one else has thought.”

– Albert Einstein

Hoogbegaafdheid

Een hoge intelligentie meestal gezien als het kernkenmerk van hoogbegaafdheid. Officieel is dit een IQ-score van 130 of hoger op een erkende intelligentietest. Dat is in Nederland zo’n 2,5 procent van de bevolking. Hoogbegaafden zijn dus intelligenter dan minimaal 97,5 procent van de bevolking. Ongeveer evenveel mannen als vrouwen zijn hoogbegaafd, al scoren mannen vaak extremer.

Afbeelding 1. Verdeling van intelligentie over de bevolking (grafisch) (c) LiefdeInZicht.nl

Maar hoogbegaafheid is meer dan alleen bovengemiddeld goed kunnen denken. In veel definities komt de combinatie van hoge intelligentie met een sterke motivatie en grote creativiteit terug. Hoogbegaafden zijn dus niet alleen scherpzinnig, maar ook gedreven en origineel.

Afbeelding 2. Meerfactorenmodel hoogbegaafdheid (Renzulli, Mönks)

Of iemand met die potentie ook daadwerkelijk buitengewoon gaat presteren, ligt aan de stimulerende (of remmende) invloed van de omgeving, waaronder het gezin, de vrienden en de school.

Hooggevoeligheid heeft raakvlakken met hoogbegaafdheid. Ongeveer 20 procent van de mensen beschouwt zichzelf als hooggevoelig. Ongeveer 2 procent van de bevolking is hoogbegaafd. Van die hoogbegaafden beschouwt 80 procent zichzelf als hooggevoelig. Heel veel hoogbegaafden zijn dus hooggevoelig, maar de meeste hooggevoeligen zijn niet hoogbegaafd.

Kenmerken

Veel mensen denken bij hoogbegaafden aan de geniale Einstein die alles begrijpt of een nonchalante Guus Geluk die overal moeiteloos in slaagt. Dat beeld is onjuist en eenzijdig. Een groep Nederlandse experts beschrijft een hoogbegaafde zo:

“Een hoogbegaafde is een snelle en slimme denker, die complexe zaken aankan. Autonoom, nieuwsgierig en gedreven van aard. Een sensitief en emotioneel mens, intens levend. Hij of zij schept plezier in creëren.”

- Delphi-onderzoek hoogbegaafdheid, 2007

Elke hoogbegaafde is anders. Je hoeft niet aan alle kenmerken te voldoen om hoogbegaafd te zijn. Vaak herkennen hoogbegaafden wel meerdere van deze zes kenmerken:

1. Autonoom

Hoogbegaafden varen graag op hun eigen kompas. Ze zijn kritisch op anderen, maar ook op zichzelf. Ze hebben sterke opvattingen en zijn niet bang om die te uiten, ook niet tegenover autoriteiten. Als kind zijn ze erg mondig tegenover hun ouders, leraren en leeftijdsgenoten. Als volwassene bekijken en benaderen ze hun leidinggevende, kerkleider of therapeut kritisch. Het gaat hen niet per se om hun eigen gelijk, maar om het gevoel dat de dingen juist en kloppend moeten zijn. Er is sprake van idealisme en een sterk rechtvaardigheidsgevoel. De strijdbaarheid van hoogbegaafden is sterker dan hun gevoeligheid voor regels en verhoudingen. Ze zijn sterk op hun morele principes georiënteerd, en minder op formele of pragmatische argumenten.

2. Intelligent

Hoogbegaafden denken veel, razendsnel, breed en grondig. Ze zijn uitgerust met een supercomputer die snel en veel verbanden legt. Ze overzien een groot geheel vol patronen, details en mogelijkheden. In hun denken zijn ze vaak een paar stappen verder, zowel vooruit als opzij. Hun inbreng is daardoor origineel, verrassend en gevat.

3. Gevoelig

Hoogbegaafden voelen veel, intens, gevarieerd en genuanceerd. Al hun gevoelens zijn ook sterk met elkaar verweven. Omdat ze intens geraakt worden, uiten ze zich soms ook heftiger dan anderen kunnen begrijpen.

4. Nieuwsgierig en gedreven

Hoogbegaafden zijn gretig en bevlogen. Ze willen snel en veel. Ze zijn breed geïnteresseerd en nieuwsgierig. Ze hebben sterke behoefte aan dynamiek en afwisseling en willen voortdurend nieuwe dingen ontdekken. Daarin kunnen ze zichzelf zeer sterk motiveren, hyperfocussen op iets wat ze interessant of belangrijk vinden en daarin alles geven.

5. Scheppend

Hoogbegaafden zijn altijd bezig met hun hoofd of handen om dingen te maken. Dat is hun eerste natuur en daar beleven ze veel plezier in. Hun denken staat nooit stil en ze zijn altijd bezig om dingen te verbeteren, bedenken of maken. Ze kunnen zeer productief zijn en veel werk verzetten in weinig tijd. Dat gaat dan vanzelf.

6. Hoogsensitief

Hoogbegaafden hebben een actief brein dat scherp en genuanceerd waarneemt. Ze voelen de sfeer van situaties aan. Hun zenuwstelsel is actiever, sneller, verfijnder. Hun zintuigen staan op scherp, waardoor alles tegelijk, vol en scherp binnenkomt. Door hun scherpe waarnemingsvermogen nemen ze de werkelijkheid heel anders waar, met veel meer nuance en details.

Het samenspel van al deze elementen is bij hoogbegaafden snel, creatief, complex en intens.

(tekst gaat verder onder de foto)

Hoogbegaafdheid vaststellen

Hoogbegaafdheid blijft vaak verborgen. Veel hoogbegaafden komen er nooit achter dat ze anders zijn. Of ze ontdekken het pas laat, wanneer ze er bij toeval erover lezen en zich herkennen, wanneer een therapeut of coach hen erop wijst, als ze een IQ-test moeten ondergaan of als hun kinderen hoogbegaafd blijken te zijn (het is namelijk sterk overerfelijk).

Officieel is een score nodig van minimaal 130 op een erkende IQ-test. Maar niet iedere hoogbegaafde vindt testen nodig. Anderen zijn bang dat de test niet laat zien dat ze een hoog IQ hebben. Je kunt op een IQ-test niet hoger scoren dan je daadwerkelijke IQ, maar wel lager, bijvoorbeeld door faalangst, gebrek aan motivatie of stress.

Vaak werden hoogbegaafden als kind door anderen wel gezien als ‘slim’ of ‘makkelijk lerend’. Maar mensen met een hoog IQ denken zelf niet per se dat ze zo intelligent zijn. Net als ieder mens, ziet een hoogbegaafde zichzelf als normaal. Omdat maar 2 procent van de mensen hoogbegaafd is, is de kans ook niet groot dat je iemand tegenkomt die het uit eigen ervaring kan herkennen.

Veel hoogbegaafden herkennen zich ook niet in de bekende algemene misvattingen. Bovendien nemen ze sowieso niet snel iets voor waar aan, ook niet over zichzelf. Een typische reactie van een volwassen hoogbegaafde die goed scoort op een (intelligentie)test, is dat die denkt dat de test niet correct is, of voor kinderen bedoeld moet zijn.

Voor velen is het een verrassing of zelfs een schok om te beseffen dat zij hoogbegaafd zijn. Mensen die weten dat zij hoogbegaafd zijn, laten dat bovendien niet altijd aan anderen weten. Ze zijn bang dat andere mensen dat als bedreigend ervaren, hen arrogant vinden of gaan verwachten dat ze alles weten of kunnen.

Hoogbegaafden zijn niet per se trots op hun hoogbegaafdheid. Het te weten kan wel als opluchting voelen. Allerlei onbegrepen zaken vallen daardoor op hun plek. Dat kan rust geven, maar ook verdriet losmaken over gemiste kansen en eenzame worstelingen. Ook kan er diepe frustratie zijn over het gebrek aan inzicht en het ontbreken van passende begeleiding door ouders, leraren of hulpverleners. Soms is een rouwproces nodig om zich te verenigen met het ongeleefde leven, dat had kunnen zijn.

Inzicht zet veel zaken in een ander licht en helpt om een realistisch zelfbeeld te ontwikkelen en zichzelf te aanvaarden: “Het ligt niet aan mijn gebrekkigheid”. Hoogbegaafde onderpresteerders kan het motiveren als ze beseffen dat ze (juist) niét dom zijn en meer kunnen dan gedacht. Begrip kan ook de ongewoon hoge verwachtingen aan jezelf of anderen temperen, want frustratie wegneemt en sociale aansluiting vergemakkelijkt.

“Mensen met een hoog IQ denken zelf vaak niet dat ze zo intelligent zijn. Het is voor hen een schok om te ervaren dat ze hoogbegaafd zijn.”

Hoogbegaafdheid in je leven

Welke invloed hoogbegaafdheid heeft op het leven verschilt van persoon tot persoon. Sommigen ervaren hun vele capaciteiten als een groot geschenk waarmee ze het leven naar hun hand kunnen zetten. Anderen lopen er juist door vast op school of in hun werk en relaties en ervaren het vooral als last.

Veel voorkomende uitdagingen van hoogbegaafden op school en de werkplek zijn:

· autoriteitsproblemen, door een sterke autonomie en gebrek aan diplomatie. Hierdoor gebrek aan wederkerigheid.

· faalangst, door hoge eisen en verwachtingen aan zichzelf. Hierdoor gebrek aan ontspanning.

· conflicten, door een kritische houding, inhoudsgerichtheid en sterk rechtvaardigheidsgevoel. Hierdoor gebrek aan verbinding.

· onbegrip, door een andere, snellere en vooruitziende manier van denken. Hierdoor gebrek aan erkenning.

· besluiteloosheid omdat simpel denken moeilijk is en moeilijk denken simpel. Hierdoor gebrek aan daadkracht.

· bore-out, door te weinig uitdaging en afwisseling. Hierdoor gebrek aan levenslust.

· onderpresteren, door verveling, moeilijk denken of tegenslag vermijden. Hierdoor gebrek aan efficientie.

· uitstelgedrag, door moeite met routines en weinig discipline voor afronden. Hierdoor gebrek aan effectiviteit.

· burn-out, door te grote gedrevenheid en grote gevoeligheid voor prikkels. Hierdoor gebrek aan stabiliteit.

· sociaal isolement, door het anders zijn dan de meeste mensen. Hierdoor gebrek aan inclusie.

· zelfverloochening, door sociale aanpassing. Hierdoor gebrek aan authenticiteit.

· sociaal ongemak, door grote snelheid en diepgang en afkeer van smalltalk. Hierdoor gebrek aan afstemming.

· laatbloeien of carrièrebreuken, door hun vele interesses en mogelijkheden. Hierdoor gebrek aan doelgerichtheid.

Hoogbegaafdheid in liefdesrelaties

Hieronder beschrijven we een aantal mogelijke invloeden van hoogbegaafdheid in volwassen liefdesrelaties. Hoogbegaafdheid geldt hier als verklaring, niet als excuus. Deze kwesties zijn ook niet exclusief, ze komen ook voor bij niet-hoogbegaafden.

Zelfwaarde (vs. minderwaardigheidsgevoel)

In volwassen relaties komen de onvervulde behoeftes en pijnpunten uit ons verleden boven. Voor hoogbegaafden kan dat het gevoel zijn dat ze miskend, ongezien en niet gewaardeerd worden. Daardoor voelen ze zich alleen, gefrustreerd of zelfs cynisch.

Hoogbegaafden hebben hoge normen en verwachtingen aan zichzelf. Ze hebben daardoor zelf al moeite met fouten maken en het aanvaarden van hun onvolmaaktheid. Die prestatiedruk kan versterkt worden door de omgeving, wanneer die denkt of zelfs verwacht dat zij met hun capaciteiten wel zullen slagen.

Hoogbegaafden ervaren in hun leven soms veel onbegrip en afwijzing van mensen die hun afwijkende gedrag niet kunnen vatten of hanteren. Ze krijgen dan negatieve oordelen over zichzelf te horen. Er worden vervelende intenties verondersteld die er niet zijn, maar die de normaal begaafde niet anders kan verklaren.

Zo klinken er oordelen als wijsneus, bijdehand, onaangenaam, bemoeizuchtig, eigengereid, koppig, raar, arrogant, lastig, vreemd, onaangepast, betweterig, eigenwijs, brutaal, lui, vervelend, pietluttig, streberig, onrustig, overdreven, opschepperig, hooghartig, moeilijk, excentriek, anders, raar, egocentrisch, wispelturig, verstrooid, gek of overgevoelig.

“Hoogbegaafden hebben soms veel onbegrip en afwijzing ervaren. Ze hebben dan in hun relatie sterk de behoefte aan erkenning en bevestiging.”

Negatieve oordelen van belangrijke anderen voelen als afwijzing van onszelf en tasten onze zelfwaarde aan. Ons zelfbeeld wordt gevormd door de spiegeling van onze ouders, maar ook van leraren, geestelijken en leeftijdgenoten. Als jij afwijkt van een groot deel van de personen in je omgeving, is het lastig dat niet op jezelf te betrekken.

Om dit minderwaardigheidsgevoel te compenseren, zetten sommige hoogbegaafden hun sterkste wapen in: extra je best te doen. Ze worden perfectionistisch om kritiek te vermijden of ontwikkelen een sterke bewijsdrang.

Anderen gebruiken heel veel woorden en verklaren zichzelf uitvoerig, om te voorkomen dat ze weer verkeerd begrepen worden. Of ze passen zich aan aan de norm van hun omgeving en verloochenen zichzelf, om niet meer ‘anders’ te zijn. Daardoor leven ze geremd en verliezen ze hun natuurlijke manier van doen en daarmee het vertrouwen in zichzelf.

Weer anderen gaan uitdagingen juist vermijden om niet te falen. Zo komen ze niet echt verder in hun ontwikkeling. Hoogbegaafde onderpresteerders onderschatten zichzelf of zien het vastlopen als persoonlijk tekort.

In volwassen relaties kan er hierdoor bij hoogbegaafden een sterke behoefte aan erkenning en bevestiging zijn. Niet voor dat wat ze weten, kunnen of presteren, maar voor wie ze echt zijn, wat ze nodig hebben, denken en voelen.

Als er sprake is van lage zelfwaarde reageert de persoon vaak sterk emotioneel en afwerend op terechte kritiek van de partner. Als in de jeugd de behoefte aan begrip, erkenning, autonomie en steun langdurig onvervuld bleef, kan dit in latere relaties leiden tot een gevoel er nu recht op te hebben (entitlement). Dit uit zich in een dwingend-eisende houding naar de partner, waarbij de ruimte en behoefte van de ander niet voldoende wordt (h)erkend. Deze claimende houding versterkt de onderliggende afwijzing en het isolement verder, in plaats van deze op te lossen.

In alle gevallen is het belangrijk dat de onderliggende onzekerheid en kwetsbaarheid wordt gezien en erkend. Allereerst door de hoogbegaafde zelf, daarna(ast) door de partner.

Gezamenlijkheid (vs. solisme of versmelting)

Een gezonde relatie bestaat bij voldoende evenwicht tussen autonomie en verbinding. Hoogbegaafden hebben een zeer sterk ontwikkelde autonomie. Die werd soms versterkt door sociale uitsluiting, waardoor ze op zichzelf werden teruggeworpen. Daardoor ligt hun uitdaging mogelijk meer op het vlak van wederkerigheid, gezonde afhankelijkheid of gezamenlijkheid in de relatie, zeker als hun gehechtheidsstijl vermijdend is, dat willen zeggen: ook meer op zelfstandigheid georiënteerd is dan op contact en intimiteit.

Aan de andere kant hebben hoogbegaafden vanwege hun nieuwsgierigheid, hoge betrokkenheid, grote waarnemingsvermogen en hoge gevoeligheid juist de neiging zich te mengen in de belevingswereld van de partner. Het versterken van het besef van de gezonde grens tussen henzelf en de ander is dan noodzakelijk.

Waardering (vs. kritiek)

Hoogbegaafden zijn kritisch op zichzelf maar ook op hun partner. Vanwege hun scherpe waarneming en verbeterdrang, zien ze allerlei ongerijmdheden die anderen niet zien. Kritiek wordt in de relatie echter ervaren als een aanval. De partner zal het mogelijk interpreteren als gebrek aan vertrouwen.

De kritische en veeleisende houding kan de partner overvragen en ervoor zorgen dat deze zich niet gewaardeerd voelt. Dit is problematisch omdat waardering de brandstof van de relatie is. Voor de hoogbegaafde gaat het echter om de zaak en niet om de persoon. Extra aandacht voor hoe het verzoek door de hoogbegaafde wordt gebracht is nodig.

Afstemming (vs. snelheid)

Omdat hoogbegaafden snel zijn en mentaal altijd in beweging, denken ze al verder als de ander spreekt. Dat kan ook een beperking zijn, want echt luisteren doe je met je hart en niet met je hoofd. Daarom is lichaamsbewustzijn nodig, zodat je meer in jezelf en het moment verankerd kunt blijven. Ook navraag leren doen is belangrijk, want hoogbegaafden horen meerdere opties in wat de partner bedoelt en ze zullen daarin niet snel een keuze maken.

Het verschil in intelligentie, tempo en hoeveelheid energie kan een uitdaging zijn in de relatie. Door miscommunicatie en de sterke rechtvaardigheidsgevoelens kunnen conflicten ontstaan. Ook heeft de hoogbegaafde vele interesses en ambities en daarin mist mogelijk veel raakvlak met de partner. De grotere gevoeligheid van hoogbegaafden maakt hen sneller prikkelbaar wat ook spanningen kan geven. Dit alles vraagt begrip en afstemming van beide kanten.

“Hun sterke autonomie, kritische houding en mentale onrust kan problemen geven in relaties van hoogbegaafden.”

Hoogbegaafdheid in therapie

Hoogbegaafden hebben soms een lange en frustrerende weg afgelegd voordat zij begrijpen wat er speelt. Sommigen bezochten veel therapeuten, zonder echt succes.

Klachten gerelateerd aan hoogbegaafdheid zijn burn-out, bore-out, relatieconflicten, sociale angst en depressie. Therapeutische thema’s zijn faalangst, perfectionisme, hoge normen, realiteitsbesef, scheefgroei tussen denken en voelen, aanpassingsgedrag, inclusie, zelfregulatie, onbegrepen/buitenstaander voelen, lage zelfwaardering, moeite met zelfsturing, doelgerichtheid, besluiteloosheid of zingevingsproblemen.

Hoogbegaafden hebben zowel een sterke denkwereld als een gevarieerd gevoelsleven. Een kracht in therapie is hun vermogen om over zichzelf (en de therapeut, en de therapie) te reflecteren. De nieuwsgierigheid en gedrevenheid van hoogbegaafden is een grote kracht op hun weg naar zelfvinding. Ook hebben ze vaak al veel weerstand moeten overwinnen in hun leven en hebben ze flexibiliteit ontwikkeld.

Tegelijkertijd kan het idee veel te (moeten) weten remmend werken op open zelfreflectie. Door overal iets van te vinden, is er mogelijk minder ruimte voor een authentieke ervaring. Hun sterke denken over het denken (metacognitie) kan het lastig maken om bij hun eigen, persoonlijke ervaring te komen en te blijven zonder af te dwalen naar de therapeut, de therapie, de issues van de partner, een boeiend detail of de vele verbindingen met het grotere geheel.

In therapie kan de hoogbegaafde zich overmatig gaan aanpassen aan de therapeut. Of omdat ze zelf zo goed kunnen analyseren wat er speelt, denkt de therapeut dat de hoogbegaafde er wel mee om kan gaan of dat het goed gaat. Daardoor blijft de werkelijke nood ongezien.

Wanneer het redeneren is gaan dienen om pijnlijke gevoelens te vermijden, kan het een uitdaging zijn om weer dieper contact met zichzelf te maken. Het vele denken kan bij zorgen juist leiden tot doemdenken en meer onrust in hoofd en lijf. Wanneer de nadruk lag op presteren en de cognitieve ontwikkeling kan er een achterstand zijn in de emotionele ontwikkeling. Die is soms moeilijk te (h)erkennen. Ook reflecteren op emoties kan uitdagend zijn, als ze daarmee onbekend zijn en dus iets moeten doen of uithouden dat niet meteen goed lukt.

Net als bij niet-hoogbegaafden, beperkt een gebrek aan diepere afstemming met zichzelf het vermogen om te luisteren en te verbinden met anderen, zoals de partner of de therapeut. De voortdurende eigen mentale activiteit die de hoogbegaafde in beslag neemt, belemmert om volledig en echt invoelend aandachtig aanwezig te zijn. Horen is immers niet hetzelfde als luisteren en weten is niet hetzelfde als beseffen.

Hoogbegaafden hebben baat bij een therapeut die ruimte geeft voor inspraak in het therapeutische proces, zodat ze betrokken en intrinsiek gemotiveerd kunnen raken. Eigen invloed geeft hen ook erkenning. Omdat hoogbegaafden graag veel nuance aanbrengen, zijn ja-nee vragenlijsten bij intake en diagnostiek voor hen minder geschikt. Een dialogisch proces sluit beter aan.

De therapeut moet goed bekend zijn met hoogbegaafdheid, moet met kritische inbreng om kunnen gaan en in staat zijn op metaniveau uit te leggen hoe wordt gewerkt en waarom. Transparantie en authenticiteit van de therapeut is belangrijk voor een hoogbegaafde om vertrouwen te kunnen ontwikkelen.

“Hun nieuwsgierigheid, drive en reflectievermogen is in therapie een kracht. Maar ze kunnen zich ook te veel aanpassen of juist denken dat ze alles al begrijpen.”

4 tips voor hoogbegaafden

Om optimaal te functioneren met hoogbegaafdheid:

Tip 1. Begrip en soortgenotencontact

Zelfinzicht helpt om jezelf en anderen beter te begrijpen. Er is ontzettend veel op internet te vinden over hoogbegaafdheid. Contact met andere hoogbegaafden maakt dat je onbelemmerd kunt zijn in je eigen manier van denken en doen. Dat geeft voldoening, verbinding en ontlading, het normaliseert en je kunt tips uitwisselen, over hoe je meer aansluiting kunt vinden met normaal-begaafden.

Tip 2. Passende omgeving en ritme

Zoek een passende leefomgeving met zowel voldoende stimulans als kalmte. Zorg in je dagelijks leven voor een goede balans tussen mentaal uitdagende activiteiten en tijd voor herstelactiviteiten. Rust is onderdeel van optimaal presteren. Kijk ook naar de balans tussen jou en de ander(en). Hoogbegaafden kunnen veel en hebben de neiging meer te geven en op te lossen dan goed is voor de ander, en voor hun eigen energie en welzijn.

Tip 3. Werk dat voor jou werkt

Zoek werk of een studie waar jouw gedrevenheid, leergierigheid en autonomie als een kwaliteit wordt gezien. Focus niet op wat je kan of kunt leren (want dat is bijna alles), maar op waar jij energie en voldoening uit haalt. Vertel je collega’s of baas hoe jij graag werkt en de beste prestaties levert, zonder dat je per se hoogbegaafdheid hoeft te noemen. Of creëer je eigen werk, zonder baas, zoals veel hoogbegaafden doen.

Tip 4. Deskundige hulp helpt

Werk met een therapeut die (ervarings)deskundigheid heeft op het gebied van hoogbegaafdheid. Zelfinzicht helpt je ook in zelfbewust ouderschap, als je ouder bent van een hoogbegaafd kind. Zo voorkom je dat je jouw eigen ervaringen, gevoelens en behoeftes projecteert op je kind.

Hulp nodig voor dieper begrip en afstemming met je partner?

Kom een lang weekend naar onze RelatieIntensive op Terschelling!

Klik op de afbeelding voor meer informatie over het LiefdeInZicht relatieweekend 2024 op Terschelling

Meer weten?

Hoogbegaafdenvereniging Mensa: www.mensa.nl

Instituut Hoogbegaafdheid Volwassenen: https://www.ihbv.nl

Vereniging van ouders van hoogbegaafde kinderen Pharos: https://pharosnl.nl/

Handige tips voor en over hoogbegaafden

Leaflets van het Instituut Hoogbegaafdheid Volwassenen

Hoe zien hoogbegaafden zichzelf?

TV-uitzending Ik durf het bijna niet te vragen - hoogbegaafden (BNNVARA)

Dolores Leeuwin over hoogbegaafdheid ontdekken

Verder groeien in de liefde?
Wil je -hoogbegaafd of niet- meer afstemming en wederzijds begrip in jouw relatie? Welkom!

LiefdeInZicht relatietherapie Twente | www.liefdeinzicht.nl

Heb je slimme opmerkingen of goede suggesties? Laat ze ons gerust weten!

Hoogbegaafdheid in je relatie: elkaar vinden bij intelligentieverschil